bronisław klimowicz

Sukcesy i medale

IMP:

1988 Leszno – 15 miejsce

MIMP:

1979 Leszno – 7 miejsce
1980 Leszno – 15 miejsce

MMPPKi:

1980 Bydgoszcz – brązowy meda

Złoty Kask:

1984 Wrocław – 16 miejsce
1988 – 15 miejsce
1989 – 4 miejsce

Srebrny Kask:

1978 Opole – 10 miejsce
1980 Zielona Góra – 7 miejsce

Brązowy Kask:

1978 Rybnik – srebrny medal

IPP:

1987 Gniezno – 14 miejsce

Starty w Lidze Polskiej

  • ROW Rybnik 1976-1993
  • CemWap Opole 1994

Statystyki w Opolu

Sezonów: 1
Meczów: 4
Biegów: 13
Punktów: 9 +2
Średnia biegowa: 0.846 pkt/bieg

Bronisław Klimowicz

ur. 9 października 1957 w Pyskowicach, Polska

Licencję żużlową uzyskał w 1976 roku. Niemal przez całą karierę był związany z macierzystym ROW-em Rybnik. W  barwach rybnickiego klubu występował, z bardzo dobrym skutkiem, aż do roku 1993. Wraz z drużyną zdobył w tym czasie trzy tytuły Drużynowych Mistrzów Polski – w latach 1980, 1988 i 1990. Zawsze był jednym mocnym punktem zespołu, a prawdziwy progres wyników odnotował w roku 1981. Wystąpił wówczas w 15 meczach 1-ligi, kończąc sezon z bardzo dobrą średnią biegową 1,742. Kolejne lata były dla niego jeszcze lepsze.

Drużynę z Rybnika opuścił po roku 1993, podpisując kontrakt na starty w CemWap Opole, w barwach którego występował w roku 1994. Doświadczony zawodnik, w składzie meczowym znalazł się czterokrotnie. W klubie z Opola nie wiodło mu się jednak najlepiej. Na torze przy ulicy Wschodniaj wystąpił w spotkaniach z Krosnem i Świętochłowicami. Zdobył w nich odpowiednio: 3 punkty w pierwszym spotkaniu, gdzie okazał się głównym winowajcą minimalnej porażki oraz tylko jedno „oczko” w drugim meczu. Tym razem jednak reszta drużyny spisywała się bez zarzutu i ostatecznie zdecydowanie zwyciężyła. Pojechał również w wyjazdowej potyczce z Grudziądzem, gdzie w dwóch startach nie zdobył punktu oraz w Krakowie, zdobywając 5 punktów. Po słabym sezonie 1994 postanowił zawiesić kevlar na kołku.

W swojej karierze trzykrotnie stawał na podium Memoriału im. redaktora Jana Ciszewskiego w Rybniku. W 1985 roku zajął 2 miejsce, przegrywając tylko z kolegą z drużyny Piotrem Pysznym. Trzy lata później w roku 1988 stanął na najniższym stopniu podium, kiedy to lepszymi okazali się jego koledzy z drużyny – Eugeniusz Skupień i Mirosław Korbel. Po raz ostatni w pierwszej trójce znalazł się ponownie po upływie trzech lat w 1991 roku, kiedy to wywalczył 2 lokatę, przedzielając na podium reprezentanta Śląska Świętochłowice – Leszka Matysiaka oraz kolejnego z żużlowców rybnickich – Antoniego Skupienia.