dariusz łowicki

Sukcesy i medale

MPPK:

1994 Leszno – srebrny medal

Starty w Lidze Polskiej

  • Unia Leszno 1986-1996,1998
  • Iskra Ostrów 1997
  • TŻ(Kolejarz) Opole 1999,2005
  • LKŻ Lublin 2000
  • Gwardia Warszawa 2001
  • Kolejarz Rawicz 2006

Starty w Lidze Niemieckiej

  • SC Neuenknick 2002-2004

Starty w Lidze Czeskiej

  • GRS Liberec 2007-2009
  • PK Plzen 2009

Statystyki w Opolu

Sezonów: 2
Meczów: 6
Biegów: 26
Punktów: 34 +7
Średnia biegowa: 1.577 pkt/bieg

Dariusz Łowicki

ur. 17 lutego 1967 w Pawłowicach, Polska

Sympatyczny zawodnik, pochodzący z miasta – kuźni talentów. Pierwsze szlify w Pawłowicach zdobywali bowiem m.in. Jarosław Hampel, Robert Miśkowiak, Ronnie Jamroży czy Piotr Świderski. Licencję żużlową zdał w 1986 roku w barwach Unii Leszno, którą reprezentował nieprzerwanie do 1996 roku. Podczas startów w barwach „Byków”, z dobrej strony prezentował się zwłaszcza w potyczkach z zawodnikami 2 ligi. W najwyższej klasie rozgrywkowej występował zdecydowanie rzadziej. Łowicki postanowił zmienić otoczenie i przeniósł się do zespołu Ostrowskiej Iskry. Dariusz w ostrowskich barwach miewał dobre mecze, lecz zdarzały się też wpadki. Po sezonie w Ostrowie powrócił do macierzystego klubu, który występował wówczas w 1 lidze. Łącznie wystąpił jednak tylko w kilku biegach, a jego wyniki nie były najlepsze.

W roku 1999 przyszła kolej na starty w TŻ Opole. Opolskich barw bronił tylko dwukrotnie, ale zaskarbił sobie sympatię kibiców widowiskową jazdą. Tylko w jednym biegu nie zapisał punktów na swym koncie, kiedy to został wykluczony za jeden ze swoich brawurowych ataków. Sezon zakończył z bardzo wysoką średnią biegową równą 2,300.

Więcej okazji do jazdy miał w roku kolejnym, w zespole z Lublina. Na wschodzie Polski startował niemal w każdym spotkaniu ligowym, prezentując wysoką formę. W 2001 ponownie zmienił otoczenie, przenosząc się do nowo powstałego klubu Gwardii Warszawa. Podobnie jak podczas pobytu w Opolu, wziął udział tylko w dwóch meczach, osiągając ponownie średnią powyżej dwóch punktów na bieg.

Przez kolejne trzy lata nie występował w Polsce. Skupił się wówczas na startach w lidze niemieckiej. Swoich sił próbował także w indywidualnych mistrzostwach tego kraju. Rozbrat z polską ligą trwał aż do roku 2005, kiedy to broniący się przed spadkiem z pierwszej ligi KŻ Kolejarz Opole sięgnął po niego w trakcie sezonu. Łowicki, choć nie okazał się wybawieniem, prezentował dość dobry poziom.

W kolejnym roku bronił barw Kolejarza Rawicz, gdzie szło mu już znacznie gorzej. Od tamtego sezonu nie występował już na polskich torach. Karierę kontynuował w Czechach, gdzie gronił barw zespołów z Liberca, Msena i Pilzna. Karierę zakończ po sezonie 2009.

W swoim dorobku posiada 4 medale Drużynowych Mistrzostw Polski (3 złote i 1 brązowy) oraz srebrny krążek Mistrzostw Polski Par Klubowych. Indywidualnie triumfował w kilku juniorskich turniejach. W roku 1994 zajął wysoką czwartą pozycję w Pucharze FSO w Lesznie. Zwyciężył Roman Jankowski, przed Tonym Rickardssonem, a Łowicki walczył w biegu dodatkowym o brązowy medal z Rifem Saitgariejewem i Tomaszem Gollobem. Przegrał co prawda z „Tatarską Strzałą”, ale pokonał samego Tomasza Golloba! Za jego plecami znalazły się w tamtych zawodach takie sławy jak chociażby Simon Wigg, Zdenek Tesar czy Zenon Kasprzak. W roku 2005 zajął najwyższą pozycję, spośród zawodników Kolejarza w Turnieju „Mistrz Świata – Jerzy Szczakiel zaprasza”. Był także jedynym zawodnikiem, który w tych zawodach pokonał triumfatora imprezy Sebastiana Ułamka.

W wolnych chwilach lubi wędkować, grać w piłkę oraz jeździć na nartach. Obecnie pracuje w firmie z częściami do motocykli żużlowych Maliniak Speedway Centrum.