KolejarzOpole.pl

DMP:

1951 – srebrny medal
1953 – srebrny medal
1955 – złoty medal

• Gwardia Krotoszyn 1949-1950
• Polonia Bydgoszcz 1951-1955
• Ostrovia Ostrów 1956-1959
• Polonia Piła 1960-1961
• Zgrzeblarki Zielona Góra 1962-1964
• Kolejarz Opole 1965

Sezonów: 1
Meczów: 4
Biegów: 12
Punktów: 8
Średnia biegowa: 0.667 pkt/bieg

Kazimierz Kurek

ur. 1929, Polska

Jeden z pionierów polskiego sportu żużlowego. Starty na żużlowych torach rozpoczynał w 1949 roku, w barwach Gwardii Krotoszyn, która występowała w rozgrywkach Poznańskiej Ligi Okręgowej o Drużynowe Mistrzostwo Polski na tzw. „maszynach przystosowanych”. W kolejnym sezonie zadebiutował już w rozgrywkach drugoligowych w klasycznej odmianie żużla, lecz zespół z Wielkopolski w końcowej tabeli zajął ostatnie miejsce.

Ze względu na wycofanie się po zaledwie jednym sezonie jego macierzystego klubu z rozgrywek, musiał poszukać sobie nowego zespołu. Podobnie jak kolega z byłej drużyny – Zygmunt Garyantosiewicz trafił do Gwardii Bydgoszcz, z którą odnosił największe sukcesy w karierze, zdobywając trzy medale Drużynowych Mistrzostw Polski. Przez pewien czas był nawet rekordzistą obiektu w Bydgoszczy. Trzon czołowej wówczas polskiej drużyny stanowili Bolesław Bonin oraz dwójka żużlowców, tragicznie zmarłych w późniejszych latach na torze – Zbigniew Raniszewski i Eugeniusz Nazimek.

Od 1956 roku występował już tylko w klubach drugoligowych. Najpierw przeniósł się do Ostrovii Ostrów. Rok 1959 był dla niego bardzo udany, bo obok Kazimierza Bentke był liderem ostrowskiej drużyny. W kolejnym roku Ostrovia nie wystartowała jednak w rozgrywkach ligowych, co zmusiło go do ponownej zmiany otoczenia. Wybór padł na inny klub z Wielkopolski – Polonię Piła. Klub ten reprezentował przez dwa lata, nie odnosząc większych sukcesów. Następnie w latach 1962-1964 był zawodnikiem Zgrzeblarek Zielona Zielona Góra, gdzie radził sobie podobnie jak w Pile.

Ostatni rok w swojej karierze spędził w Kolejarzu Opole, gdzie również nie wiodło mu się najlepiej. Osiągnął wówczas średnią biegową równą 0,80 punktu na bieg. Jego największymi sukcesami w karierze są trzy medale Drużynowych Mistrzostw Polski. Złoty z 1955, oraz srebrne z 1951 i 1953. Indywidualnie wystąpił w dwóch pierwszych Criterium Asów w Bydgoszczy, stając na najniższym stopniu podium pierwszej edycji w 1951 roku. Rok później był natomiast szósty. Na „pudle” stanął także w zawodach o Łańcuch Herbowy w Ostrowie w 1959 roku, zajmując drugie miejsce za Henrykiem Żyto.