Marian Witelus
ur. 13 marca 1955, Polska
Przygodę ze sportem żużlowym rozpoczął w wieku piętnastu lat. Jeździć skończył mając raptem trzydzieści. Całą karierę związany z opolskim klubem. Jego największym sukcesem indywidualnym było trzecie miejsce w Srebrnym Kasku w 1974 roku. Składał się on wówczas z czterech turniejów finałowych. Jeden z nich, w Gdańsku, Witelus nawet wygrał. Do pierwszego w klasyfikacji końcowej Gerarda Stacha stracił jedynie trzy punkty. Trzeci był również w łódzkim finale Brązowego Kasku w 1976 roku, mogło być więcej niestety w jednym z biegów punktów pozbawił go defekt tylnej opony. Pięciokrotnie docierał do finałowych zawodów o tytuł najlepszego juniora w kraju, choć raz był jedynie rezerwowym (wystartował w pięciu biegach, jednak wówczas rezerwowy nie był klasyfikowany). W 1977 roku wygrał półfinał MIMP, niestety w finale już w pierwszym starcie został przewrócony przez rywala i lekarz zawodów nie wydał zgody na dalsze starty. Najlepiej spisał się w 1975 roku, gdy w Zielonej Górze zajął siódme miejsce.
Barwy opolskiego klubu reprezentował przez czternaście sezonów. Najlepszą średnią (2,25 punktu na bieg) wykręcił w 1979 roku, gdy Kolejarz startował w drugiej lidze. Pod względem średniej był wtedy w czołowej dziesiątce ligi, będąc w niej trzecim Kolejarzem, po Goerlitzu i Rabie. Po zakończeniu kariery zaczął grać amatorsko w tenisa, również z sukcesami.