nikolaj kokins

Sukcesy i medale

IPE:

1993 – X miejsce

MEP:

2005 – VII miejsce

KPE:

2001 – brązowy medal (z Lokomotivem Daugavpils)

IM Łotwy:

1986 – brązowy medal
1987 – srebrny medal
1990 – złoty medal
1992 – złoty medal
1993 – brązowy medal
1994 – złoty medal
1995 – brązowy medal
1998 – srebrny medal
1999 – srebrny medal
2001 – srebrny medal

MIM Łotwy:

1985 – srebrny medal

DM Rosji:

1995 – brązowy medal
1996 – brązowy medal
2001- brązowy medal
2002 – brązowy medal

DM Finlandii:

1999 – brązowy medal
2000 – złoty medal
2001- brązowy medal
2002 – srebrny medal

Starty w Lidze Polskiej

  • Start Gniezno 1992-1994
  • Cemwap Opole 1995-1996
  • Wanda Kraków 1999
  • Lokomotiv Daugavpils 2005-2006

Starty w Lidze Rosyjskiej (ZSRR)

  • Lokomotiv Daugavpils 1982, 1985-1991, 1994-2005

Starty w Lidze Fińskiej

  • Neva Sankt Petersburg 1998-2002

Statystyki w Opolu

Sezonów: 2
Meczów: 16
Biegów: 83
Punktów: 151 +5
Średnia biegowa: 1.880 pkt/bieg

Nikolaj Kokins

ur. 5 września 1963, Łotwa

Jeden z najbardziej utytułowanych łotewskich zawodników. Zdobywca wielu medali w rywalizacji o tytuł Indywidualnych Mistrzostw Łotwy, w tym trzech złotych krążków. Jazdę na żużlu łączył z pracą zawodowego kierowcy. Niestety, w Opolu startował w czasach, gdy nasza drużyna była czerwoną latarnią polskiego żużla. Był w niej więc wyróżniającym się zawodnikiem. Przez dwa sezony startów wystąpił w 16 spotkaniach ligowych, w których zdobył 151 punktów.

Wcześniej przez trzy sezony startował w Gnieźnie, a kilka lat po startach w Opolu trafił na rok do Wandy Kraków. Na kolejne starty w Polsce, przyszło mu czekać aż do 2005 roku, gdy do polskiej ligi zgłosiła się łotewska drużyna z Daugavpils. Po dwóch latach startów w roli jeżdżącego trenera objął funkcje menadżera tego zespołu.

Na arenie międzynarodowej nie odnosił większych sukcesów. Kilkukrotnie starał się o awans do Indywidualnych Mistrzostw Świata, najpierw w klasycznej formule a później cyklu Speedway Grand Prix. Zwykle odpadał jednak na wczesnym etapie kwalifikacji. W 2001 roku był bliski awansu do finału Indywidualnych Mistrzostw Europy, jednak w biegu barażowym o ostatnie premiowane awansem miejsce zanotował defekt. W 2005 roku wystąpił w gdańskim finale Mistrzostw Europy Par. Występu nie mógł jednak zaliczyć do udanych, gdyż w dwóch startach zdobył jedynie punkt, a Łotysze zajęli ostatnie miejsce.

W trakcie swojej kariery startował ponadto w finałach indywidualnych mistrzostw ZSRR i Azerbejdżanu. Wraz z Lokomotivem Daugavpils startował w drużynowych i parowych mistrzostwach Rosji (a wcześniej ZSRR). W barwach rosyjskiego zespołu Neva Sankt Petersburg startował natomiast w lidze… fińskiej. Wygrał zresztą wraz z zespołem tą rywalizację w 2000 roku będąc liderem zespołu.

Obecnie odnosi sukcesy jako trener drużyny z Daugavpils.