MEP:
2012 – brązowy medal
DMŚJ:
2008 – srebrny medal
MEJ:
2008 – XVI miejsce
IM Danii U-21:
2008 – brązowy medal
Sukcesy i medale
Starty w Lidze Polskiej
- Kolejarz Opole 2007 – 2008
- Polonia Piła 2009
Starty w Lidze Brytyjskiej
- Workington Comets 2010
Statystyki w Opolu
Sezonów: 2
Meczów: 3
Biegów: 9
Punktów: 8 +1
Średnia biegowa: 1.000 pkt/bieg
Peter Kildemand
ur. 1 września 1989 w Odense, Dania
Do Opola trafił w 2007 roku, jako kompletnie anonimowy zawodnik, dzięki rekomendacji Mariana Spychały. Wystartował tylko w jednym meczu ligowym, spisując się słabo. Pod koniec sezonu wystąpił jeszcze w turnieju „Mistrz Świata Jerzy Szczakiel Zaprasza” i zaprezentował się na tyle dobrze, że związał się z Kolejarzem także na następny sezon. W przedsezonowych sparingach, ponownie, prezentował się bardzo dobrze. Niestety w lidze nie był już tak skuteczny, a w dodatku rzadko kiedy przyjeżdżał na mecze, mimo licznych zaproszeń ze strony działaczy. Ogółem przez dwa sezony startów w Opolu wystąpił raptem w trzech ligowych spotkaniach i zdobył w nich osiem punktów.
Nieudana przygoda z Kolejarzem nie przeszkodziła mu w rozwoju kariery. Zajął trzecie miejsce w Indywidualnych Mistrzostw Danii do lat 21, co nawet w Danii uznano za sporą niespodziankę. W półfinale Mistrzostw Europy Juniorów w duńskim Fjelsted wywalczył trzynaście punktów, dało mu to drugie miejsce w zawodach i pewny awans do finału. W nim spisał się słabo, zdobywając w Stralsund tylko jeden punkt. Reprezentował kraj także w finale Drużynowych Mistrzostw Świata Juniorów rozgrywanym w Holsted. Zdobył tylko jeden punkt i musiał przełknąć gorycz jednopunktowej porażki z Polską.
W 2009 roku podpisał kontrakt z Polonią Piła. Jego starty tam wyglądały bardzo podobnie jak w Opolu. Świetny na przedsezonowych sparingach, by poźniej w lidze zaprezentować się bardzo słabo.
Karierę kontynuował w brytyjskiej Premier League w barwach Workington Comets. Surowe zasady kontraktów brytyjskich klubach, niepozwalające na absencje w ligowych spotkaniach, wyraźnie pomogły Duńczykowi, który odbudował się na Wyspach.
Gdy w 2012 roku Kildemand powrócił do Polski był już zupełnie innym zawodnikiem. Pierwszy sezon w barwach łódzkiego Orła można było uznać za udany. W drugim natomiast był już liderem zespołu z Łodzi. W 2014 Kildemand trafił do Ekstraligi i znów wykonał spory krok naprzód w swojej karierze. Po świetnym debiutanckim sezonie o Duńczyka zaczęły bić się potęgi polskiego żużla, a wyścig o podpis Kildemanda wygrała ostatecznie PGE Stal Rzeszów. 26 – latek nie zawiódł i zakończył sezon ze średnia ponad 2 punktów na bieg. Nie uchroniło to niestety „Żurawi” przed spadkiem z Ekstraligi, ale Kildemand zapracował sobie na transfer do Leszna, w którym spędził kolejne dwa sezony.
Kildemand znacznie poprawił także wyniki indywidualne. W 2012 roku sięgnął po brązowy medal Mistrzostw Europy Par. W tym samym roku zadebiutował też w zawodach z cyklu Speedway Grand Prix jako „dzika karta” w turnieju w Kopenhadze. Coraz lepsze wyniki zaowocowały powrotem do kadry narodowej, tym razem już seniorskiej. W finale Drużynowego Pucharu Świata w 2014 nie było powtórki z nieudanego debiutu w narodowych barwach. Kildemand wraz reprezentacją sięgnął po złote medale. Rok pózniej był juz liderem reprezentacji, choć zdobyć udało się tylko srebro.
W 2015 roku odjechał niemal wszystkie turnieje cyklu SGP jako pierwszy rezerwowy. Udało mu się też wygrać jedną z rund. Rok pózniej był już stałym uczestnikiem cyklu wyłaniającego Indywidualnego Mistrza Świata i zawodnikiem z absolutnej światowej czołówki. W międzyczasie otrzymał od kibiców przydomek „pająk”, pochodzący od jego spektakularnej sylwetki na żużlowym motocyklu.
