KolejarzOpole.pl

MIMP:

1997 Częstochowa – rezerwowy

• Śląsk Świętochłowice 1992-1996, 1999-2002
• Włókniarz Częstochowa 1997
• RKM Rybnik 1998
• TŻ(Orzeł) Łódź 2003, 2006
• Kolejarz Opole 2004-2005

• PK Plzen 2006

• Hajdu Volan Debreczyn 2005

Sezonów: 2
Meczów: 16
Biegów: 65
Punktów: 97 +17
Średnia biegowa: 1.754 pkt/bieg

Sebastian Kowolik

ur. 5 sierpnia 1976 w Rudzie Śląskiej, Polska

Licencję żużlową wywalczył w 1992 roku i do sezonu 1996 przywdziewał plastron rodzimej drużyny Śląska Świętochłowice. Sebastian już w szkółce żużlowej okrzyknięty został ogromnym talentem. Ścigał się z licencjonowanymi już wówczas zawodnikami nie bez sukcesów. Po zdaniu żużlowego egzaminu od razu dostał się do składu, stając się podstawowym juniorem Śląska. Niestety, przykra kontuzja przerwała prawie na dwa lata jego dobrze rozpoczynającą się karierę. Później Kowolik reprezentował także zespoły z Częstochowy, Rybnika, Opola i Łodzi.

W barwach opolskiego Kolejarza występował w latach 2004-2005. O miejsce w podstawowym składzie dla Sebastiana było bardzo ciężko, gdyż w roku 2004 podstawową piątką seniorów byli Adam Pietraszko, Sławomir Dudek, Piotr Rembas, Adam Czechowicz i Adam Pawliczek. Gdy któryś z nich zawodził, w jego miejsce w kolejnym meczu prezentował się Kowolik. W sezonie 2004 zespół z Opolszczyzny awansował do 1 ligi, a Sebastian osiągnął średnią biegową nieco ponad 2 punktów. Kolejny sezon, na torach 1 ligowych, był dla niego jednak równie nie udany jak dla całej drużyny Kolejarza. Najlepszy występ zaliczył na obiekcie przy Wschodniej podczas spotkania z RKM-em Rybnik, kiedy to czterokrotnie przekraczał linię mety na drugim miejscu, a jeden bieg wygrał. Zgromadził wówczas 11 punktów z bonusem i był zdecydowanie najsilniejszym punktem drużyny. Reszta spotkań była jednak dla zawodnika niezbyt udana i zakończył sezon ze średnią biegową 1.208. Opolanie z hukiem spadli z 1 ligi, a wychowanek Śląska zmienił barwy i po dwóch latach przerwy powrócił do nowej drużyny z Łodzi – Orła.

W drużynie z Łodzi był wówczas krajowym liderem, aż do czasu feralnego meczu z… Kolejarzem Opole na torze w Łodzi. W biegu 9 Sebastian jadąc na trzeciej pozycji próbował zaatakować Krzysztofa Stojanowskiego na drugim łuku, ale zdecydowanie przeszarżował, zawadził jeszcze o „Stojana” i z pełnym impetem uderzył w bandę. W wyniku upadku poważnie złamał rękę i bardzo długo walczył o powrót do pełnej sprawności. Na torach żużlowych od tamtego momentu niestety już go nie widzieliśmy. Podpisał wprawdzie kontrakt na kolejny rok, ale nie na torze niewystępował ze względu na długotrwałe leczenie ręki.

Indywidualnie nie odnosił znaczących sukcesów. Warto jednak odnotować wygrane zawody w rumuńskiej miejscowości Braila, kiedy pokonał lokalnych „matadorów” – Alexandru Tomę i Mariana Gheorge, wygrywając turniej z kompletem 15 punktów. Był także finalistą Młodzieżowych Indywidualnych Mistrzostw Polski. Wystąpił w finale rozegranym na torze w Częstochowie w roku 1997, gdzie miał być jedynie rezerwowym, lecz na torze pokazał się dwukrotnie, za każdym razem nie dojeżdżając do mety na skutek defektu.

Wraz z Rafałem Chińskim i amatorami ze Świętochłowic założuł „Funny Team”, który miał na celu ratowanie żużla w rodzimym mieście. Ostatecznie udało się tylko zgłosić drużynę ze Śląska do ligi amatorów, gdzie przez kilka lat zdobywali tytuły mistrzowskie w Drużynowych Mistrzostwach Polski Amatorów.

Na żużlu ścigał się również jego brat – Szymon, który sukcesy święcił głównie w lidze amatorów. Warto dodać iż Sebastian łączył wyczynowe uprawianie sportu z nauką i skończył studia ekonomiczne.