stanisław bombik

Sukcesy i medale

IMP:

1970 Gorzów – 5 miejsce

DMP:

1963 – złoty medal
1964 – złoty medal
1970 – brązowy medal

Starty w Lidze Polskiej

  • Górnik Rybnik 1963-1964
  • Kolejarz Opole 1965-1971

Statystyki w Opolu

Sezonów: 7
Meczów: 97
Biegów: 375
Punktów: 663
Średnia biegowa: 1.768 pkt/bieg

Stanisław Bombik

ur. 5 sierpnia 1939 w Rybniku, Polska

Stanisław Bombik na żużlu startował przez dziewięć sezonów. Karierę rozpoczynał w macierzystym Górniku Rybnik, którego barwy reprezentował łącznie przez dwa sezony. W tym czasie zdołał wywalczyć dwa złote medale DMP, startując w drużynie obok takich tuzów polskiego speedway’a jak Andrzej Wyglenda, Stanisław Tkocz, Antoni Woryna czy Joachim Maj.

Trzeci medal (brązowy) rozgrywek o Drużynowe Mistrzostwo Polski dołożył w roku 1970, startując już w barwach opolskiego Kolejarza, w którym miał zdecydowanie więcej do pokazania i udowodnienia swoją jazdą na torze. Jeden z najniższych wzrostem, należał jednocześnie do najodważniej jeżdżących zawodników. Niezależnie od sytuacji w biegu nie odpuszczał i walczył do końca. W pierwszych latach startów w Opolu wiodło mu się ze zmiennym szczęściem i stanowił o sile drugiej linii. Z roku na rok było jednak coraz lepiej. W roku 1968 wykręcił znakomitą średnią biegopunktową, wynoszącą 2,50 pkt. na bieg. Lepszym pod tym względem w zespole okazał się być jedynie Zygfryd Friedek. W kolejnym sezonie był jednym z czterech liderów opolskiego zespołu, który awansował do 1 ligi. Oprócz Stanisława o sile zespołu stanowił tercet Friedek, Szczakiel i Skowron.

W kolejnym sezonie opolski Kolejarz święcił, wspomniany wcześniej, swój pierwszy i jak dotąd ostatni medalowy sukces w Drużynowych Mistrzostw Polski. Podobnie jak rok wcześniej o sile zespołu stanowiła wówczas ta sama czwórka zawodników. Indywidualnie Bombik pozostaje jednak bez medalu w jakichkolwiek zawodach rangi mistrzowskiej. Najlepszym indywidualnie sezonem pozostaje dla niego rok 1970, kiedy to zajął wysoką, piątą lokatę w finale IMP. Oprócz tego nieźle poradził sobie w Memoriale Alfreda Smoczyka, w którym gromadząc 7 punktów zajął VIII miejsce. Wraz z Jerzym Szczakielem zajął także III miejsce w turnieju par o Puchar Przechodni Miasta Leszna, gdzie lepszymi parami okazał się duet Henryk Gluecklich – Stanisław Kasa z Polonii Bydgoszcz oraz Wiktor i Paweł Waloszek ze Śląska Świętochłowice.

W historii klubu z Opola zapisał się również jako rekordzista opolskiego toru z 1968 roku. Jego wynik poprawił dopiero 5 lat później Marek Cieślak. Warto też wspomnieć, że w 1971 Bombik roku brał udział w tournée kadry polskich żużlowców w Wielkiej Brytanii. Po roku 1971 zmuszony był zakończyć swoją karierę, gdyż podczas skracania łańcucha w warsztacie doznał poważnych obrażeń oka. Na początku lat osiemdziesiątych wyjechał z rodziną do Niemiec. Tam pracował przez jakiś czas, ale po dwóch wylewach jest już na rencie inwalidzkiej. Choroba spowodowała unieruchomienie byłego żużlowca i do dziś Stanisław Bombik porusza się na wózku inwalidzkim. Mimo tego nigdy nie odmawia spotkania z byłymi „Kolejarzami”, mieszkającymi w Niemczech i często obecny jest przy okazji organizowanych co jakiś czas zjazdów byłych opolskich żużlowców, przebywających na obczyźnie.