KolejarzOpole.pl

IMP:

1964 Rybnik -15 miejsce
1965 Rybnik -rezerwowy
1968 Rybnik -rezerwowy
1972 Bydgoszcz -8 miejsce

Złoty Kask:

1966 -15 miejsce
1970 -12 miejsce

• Sparta Wrocław 1958-1959
• Kolejarz Opole 1961-1974

Sezonów: 14
Meczów: 199
Biegów: 880
Punktów: 1886 +7
Średnia biegowa: 2.151 pkt/bieg

Stanisław Skowron

ur. 6 kwietnia 1939 we Lwowie (zm.20 marca 2004), Polska

Stanisław Skowron to najprawdopodobniej pierwszy w historii żużlowiec, który w zawodach przywdział plastron Kolejarza Opole. Pierwszy w historii lider drużyny Kolejarza karierę rozpoczynał w roku 1958 we wrocławskiej Sparcie, której barwy reprezentował także rok później. Po sezonie 1958 trafił do Opola, gdzie dopiero formowała się sekcja żużlowa. Barwy Kolejarza reprezentował najpierw w turniejach towarzyskich, a od 1961 roku także w zbudowanej w oparciu o niego drużynie ligowej.

Skowron słynął przede wszystkim z doskonałych startów. Zdarzało mu się wypracować na starcie tak pewną przewagę, że tuż po wyjściu spod taśmy pozbywał się niewygodnych gogli, które wówczas chroniły oczy zawodników. Jego znakiem rozpoznawczym była elegancka apaszka, która powiewała na wietrze gdy zawodnik mknął do mety na czele stawki.

W obu klubach, których barwy reprezentował, zdołał wywalczyć po jednym medalu DMP – srebrnym oraz brązowym. W 1964 roku wywalczył pierwszy, zarówno dla siebie jak i opolskiego klubu, awans do finału IMP. W nim nie odegrał jednak znaczącej roli i zajął odległe XV miejsce. Łącznie udział w finałach Indywidualnych Mistrzostw Polski brał czterokrotnie, w tym dwa razy jako zawodnik rezerwowy. W roku 1972 na torze w Bydgoszczy osiągnął najlepszy wynik w tej imprezie – VIII miejsce. Bez sukcesów występował także w dwóch finałach Złotego Kasku, gdzie był piętnasty i dwunasty. Przez pewien czas był również rekordzistą opolskiego owalu, osiągając na 382 metrowym obiekcie czas 76 sekund.

Wielokrotnie reprezentował barwy Polski w meczach międzypaństwowych. Co ciekawe, nawet jako zawodnik drugoligowy dorównywał ówczesnym gwiazdom polskiej kadry. Do jego sukcesów zaliczyć można również III miejsce w prestiżowym Memoriale Alfreda Smoczyka w Lesznie w 1966 roku, kiedy to uległ kolejnemu z Kolejarzy – Zygfrydowi Friedkowi oraz Zdzisławowi Walińskiemu. W tej imprezie udział brał także w latach 1968 oraz 1970, plasując się już jednak na dalszych miejscach(XII i XVI).

Po zakończeniu kariery zawodniczej przez wiele lat pełnił funkcję arbitra żużlowego. Następnie zajął się pracą szkoleniowca, trenując zespoły z Opola, Lublina czy Rzeszowa. Pod jego wodzą (był wówczas jeżdżącym trenerem) opolanie zdobyli pierwszy i jak dotąd jedyny medal Drużynowych Mistrzostw Polski.

W 2004 roku, kiedy to miał objąć stanowisko trenera krakowskiej Wandy zginął tragicznie pod kołami pociągu, gdy wiatr zdmuchnął mu czapkę z głowy na tory kolejowe na dworcu w Krzeszowicach pod Krakowem.

W jubileuszowym plebiscycie 50-lecia Skowron zajął ósme miejsce w klasyfikacji najwybitniejszych żużlowców Kolejarza w historii.