dariusz stenka

Sukcesy i medale

IMP:

1993 Bydgoszcz – 14 miejsce

MIMP:

1983 Gniezno – brązowy medal

MPPK:

1983 Zielona Góra – 6 miejsce
1984 Toruń – brązowy medal
1986 Toruń – srebrny medal
1987 Ostrów – brązowy medal
1988 Rybnik – 4 miejsce
1990 Rzeszów – 5 miejsce
1991 Bydgoszcz – 4 miejsce

MMPPK:

1983 Tarnów – srebrny medal

MDMP:

1983 Tarnów – złoty medal
1984 Lublin – brązowy medal
1985 Toruń – 4 miejsce

Złoty Kask:

1984 Wrocław – 8 miejsce
1985 – 12 miejsce
1986 – 12 miejsce
1988 – 6 miejsce
1992 Wrocław – 14 miejsce

Srebrny Kask:

1982 Rybnik – 8 miejsce
1983 Toruń – 8 miejsce
1984 Lublin – 5 miejsce

IPP:

1988 Opole – 3 miejsce
1989 Ostrów – 7 miejsce

DPP:

1994 Częstochowa – srebrny medal

Starty w Lidze Polskiej

  • Wybrzeże Gdańsk 1980-1989,1995-1997
  • Motor Lublin 1990-1994
  • Stal(Pergo) Gorzów 1998
  • LKŻ Lublin 1999
  • TŻ Noban Opole 2000

Statystyki w Opolu

Sezonów: 1
Meczów: 3
Biegów: 11
Punktów: 13 +2
Średnia biegowa: 1.364 pkt/bieg

Dariusz Stenka

ur. 4 sierpnia 1963 w Gdańsku, Polska

Wychowanek Wybrzeża Gdańsk, w barwach którego zdał żużlową licencję w 1980 roku. W późniejszych latach występował także w Motorze Lublin, Stali Gorzów i TŻ Noban Opole, którego barw bronił w 2000 roku na zakończenie kariery zawodniczej. Wystąpił tylko w 3 spotkaniach, w których osiągnął średnią biegową 1,364.

W swoim dorobku posiada dwa srebrne medale DMP z lat 1985 i 1991, zdobywane ze swoim macierzystym klubem i Motorem Lublin. Czołowy polski zawodnik na przełomie lat 80. i 90. Na żużlowych torach odnosił sporo sukcesów, zarówno w imprezach mistrzowskich, jak i podczas różnego rodzaju turniejów towarzyskich. Był członkiem polskiej kadry narodowej żużlowców. Kilkukrotnie walczył o przepustkę do finału IMŚ, lecz ta sztuka nigdy mu się nie udała. Najbliżej tego osiągnięcia był w 1988, kiedy w Finale Kontynentalnym w Lesznie zajął 10 miejsce. W 1993 przeszedł Rundę Wstępną IMŚ w Tarnowie, zajmując 3 miejsce, ulegając Jackowi Rempale i Rifowi Saitgariejewowi, lecz odpadł z dalszej rywalizacji w późniejszej fazie eliminacji.

Dariusz tryumfował w Turnieju o Puchar Prezesa GKS Wybrzeże(1988), Memoriale Jerzego Białka i Jacka Maraszka w Gdańsku w 1984 roku oraz Memoriale Tadeusza Tkaczyka w Lublinie 1994 roku. Drugie lokaty przypadały mu w Memoriale im. Eugeniusza Nazimka w Rzeszowie w 1992 roku oraz podczas Turnieju Jubileuszowego z okazji 10-lecia startów Janusza Stachyry(1991) oraz w Turnieju o Puchar Prezesa ZNTK Ostrów Wlkp. w 1995 roku. Dwukrotnie stawał na najniższym stopniu podium Turnieju o Puchar Rzemiosła w Gnieźnie w latach 1988-1989. Trzecie lokaty przypadały mu podczas Turnieju z okazji 20-lecia startów na żużlu Romana Jankowskiego w 1995 roku. Wysokie lokaty zajmował w mocno obsadzonych turniejach rozgrywanych w Warszawie. Trzecią podczas zawodów o Puchar „Quaker State” w 1993 roku, gdzie przegrał z Antoninem Kasperem i Samem Ermolenko, ale wyprzedził wiele znakomitości polskiego i światowego speedway’a jak Hans Nielsen, Tomasz Gollob, Andy Smith, Chris Louis, Piotr Świst czy Leigh Adams. Tego samego roku zajął 2 miejsce w Turnieju o Puchar tego miasta, ulegając Tomaszowi Gollobowi, a wyprzedzając m. in. Tommy’ego Knudsena, Antonina Kaspera, Piotra Protasiewicza, Pera Jonssona czy Larsa Henrika Jorgensena. Najniższe miejsce na podium przypadło mu również podczas Turnieju Pożegnalnego Marka Kępy w 1998 roku w Lublinie. Startując na żużlu doznał bardzo poważnej kontuzji kręgosłupa, podczas zawodów z okazji 15 lecia startów na żużlu Marka Kępy w sezonie ’91, która na całe szczęście nie wyeliminowała go z dalszego uprawiania tego sportu. Obecnie mieszka w Gdańsku, pracując w jednej z korporacji taksówkarskich.